...jezelf

waarom doet het zo'n pijn mens te zijn
en dat er geen dag voorbij kan gaan zonder één traan
ik kan wel eeuwig blijven huilen
en wensen dat ik met iemand anders kan ruilen
maar nee zo gaat dat niet
en trouwens iedereen heeft zijn eigen verdriet
het is aan mezelf om op te staan en te zeggen nu is het gedaan
want een ander kan dat voor mij niet doen
en zoals een bloem
ben ik open aan het bloeien
om elke minuut een beetje te groeien
nu kan ik liefde ontvangen
en die warmte zal al het slechte vervangen

Poëzie  is volgens mij, je gevoelens kunnen uiten. Het maakt niet uit op welke manier, zolang ze maar positief is. Poezië is mensen inzicht verschaffen, ze laten genieten. Poezië is de kunst om mensen deel te laten maken van een groter geheel. Poëzie is voor mij iets wat iedereen kan en eigenlijk iedereen heeft. Als je goed bent in iets, bijvoorbeeld dansen, zingen of voetballen dan kan dat voor sommigen al poezië zijn op zich. Gewoon omdat het mensen kan raken. En omdat het voor sommige mensen belangrijk is. Poezië is voor mij mensen kunnen raken.

Ik vind dit poëzie omdat dit gedicht mij raakt en omdat er veel mensen door aangesproken zullen worden. Het gedicht geeft onomwonden weer dat het leven niet makkelijk is en dat je er alleen voor staat. Dat je zelf je eigen geluk maakt. Het is simpel, maar bevat veel inhoud. Veel mensen zullen dit herkennen en zich hopelijk aangesproken voelen en zich geïnspireerd voelen door dit gedicht.

de schrijfster van dit gedicht wenst anoniem te blijven
Lovely Van Bellingen